به گزارش خبرنگار دفاعي- امنيتي باشگاه خبرنگاران، در جنگ تحمیلی 8 ساله علیه ایران، رژیم بعث عراق با بهره گیری از چالش‌های میان تهران و واشنگتن، با تحریك كاخ سفید و با هدف رسیدن به امیال خود، مرزهای غربی كشورمان را مورد تاخت و تاز قرار داد.
 
این جنگ به لحاظ بسیاری پارامترها، با سایر نزاع‌ها متفاوت بوده است. استفاده از جنگ‌افزارهای شیمیایی در این جنگ از سوی رژیم صدام یكی از این پارامترها است كه هیچ‌گاه در این وسعت در هیچ نزاع منطقه ای به كار نرفت.
 
وسعت این اقدام غیرانسانی و مغایر با قوانین بین‌المللی به حدی بود كه حتی شهروندان عراقی نیز از آن در امان نماندند. خاطره تلخ بمباران شیمیایی شهر حلبچه در منطقه كردستان عراق كه طی آن صدها نفر از اهالی منطقه جان خود را از دست دادند، از آن جمله است.
 

نخستین باری كه ارتش صدام از سلاح شیمیایی در جنگ استفاده كرد مربوط به 27 مهرماه 1359 در منطقه جنوب (استان خوزستان) است.   

 
در این سال رژيم بعث عراق چهار بار از سلاح شیمیایی از نوع تاول‌زا (گاز خردل) استفاده كرد كه يک مصدوم و 20 شهید به دنبال داشت.
 
حملات شیمیایی ارتش بعث در سال‌های 1360 و 1361 كه مقارن با عملیات های پیاپی رزمندگان اسلام بود، گسترش یافت.
 
در سال 1360 رژيم صدام 6 بار از این سلاح مرگبار و غیر انسانی استفاده كرد كه باز در همان منطقه (جبهه‌های جنوب) و از همان نوع تاول‌زا بود این بار 101 نفر به شهادت رسیدند.
 

 

در سال1361، در عملیات والفجر مقدماتی 12 بار مناطق غرب و جنوب مورد اصابت بمب‌های شیمیایی قرار گرفت.
 
جبهه میانی، غرب و شمال غرب و بخشی از استان‌های ایلام، آذربایجان غربی، اردبیل، باختران، كردستان و سلیمانیه در عملیات والفجر 2 و 4 در سال1362، 64 بار مورد اصابت بمب‌های شیمیایی از نوع تاول زا(خردل) و اعصاب (تابون) قرار گرفتند. بر اثر این حملات وحشیانه و غیر انسانی صدها نفر شهید و هزاران نفر مصدوم شدند. در این سال، سلاح‌های شیمیایی تعداد زیادی از اهالی غیر نظامی مناطق مزبور را مصدوم و نابینا كرد.
 
از تاریخ اول فروردین تا 27 اسفند 1363، 2225 نفر مصدوم و 40 شهید در عملیات‌هاي خیبر و بدر حاصل اصابت 58 بار بمب‌های تاول زا، اعصاب، خفه‌كننده و آلوده كننده خون است.
 
سال 1364 در عملیات والفجر 8 و ابتدای والفجر 9 در مناطق جنوب 76 بار سلاح شیمیایی به كار رفت كه حاصل آن 77 شهید و حدود 11 هزار و 644 نفر مصدوم بود.
 

 

رژيم بعث عراق در پاسخ به حملات رزمندگان اسلام و به خاطر شكست سنگین در عملیات‌هاي پیروزمندانه كربلای دو، چهار، پنج و شش  102 بار از سلاح‌های شیمیایی استفاده كرد كه 4720 نفر مصدوم و 107 نفر به شهادت رسیدند.                                                   
 
در سال 1365 صدام در مناطق شلمچه، سردشت، خوزستان، بصره، كردستان، دیاله و ایلام 43 بار از سلاح شیمیایی استفاده كرد كه 9440 مصدوم  442 شهید حاصل این حملات وحشیانه بود.
 
در سال پایانی جنگ، 34 حمله شیمیایی در مناطق غرب، شمال غرب و جنوب ثبت شده كه آخرین بار آن بعد از قطعنامه 598 در تاریخ سوم شهریور در عملیات بازپس‌گیری " فاو" بود.
 
بر اساس آمارهای رسمی نهادهای مسئول در این رابطه تعداد كل شهدای حملات شیمیایی در طول جنگ حدود 2600 شهید و تعداد كل مصدومان نظامی و غیر نظامی حملات شیمیایی 107 هزار نفر و تعداد جانبازان شیمیایی (كه در حال حاضر تحت پوش بنیاد جانبازان هستند) حدود 45 هزار نفر است.
 
به كارگیری سلاح‌های شیمیایی از سوی رژيم صدام در حالی صورت گرفت كه كشور عراق جزو 120 كشور امضاكننده پروتكل ژنو درباره منع استفاده از سلاح‌های سمی، خفه كننده و تركیبات باكتریولوژیك قرار داشت. پروتكل 1925 ژنو كه طی قطعنامه 2612 (12)Bسازمان ملل مجدداً به تصویب رسیده است، صراحتاً استعمال سلاح های شیمیایی را منع می‌كند.
 
به نوشته مجله اشپیگل آلمان، یك كارخانه تولید گاز خردل و اعصاب (تابون) می‌تواند سالیانه يک ميليون و 760 هزار تن مواد خام شیمیایی را به گازهای كشنده خردل و تابون مبدل سازد.
 

 

 
اين درحالی بود كه در كارخانه تولید سلاح‌های شیمیایی سامرا، 4 خط تولید مشغول ساخت 4 نوع ماده ضد عصبی مرگ‌زا بود و مواد اولیه هر یك از خطوط تولید از كشورهای غربی به اسم گازهای حشره كش خریداری می‌شد كه تولید هفتگی آن جمعاً حدود 10 هزار تن بود.
 
رادیوی صدای عراق در تاریخ 30 مهر 1380 اعلام كرد: رژيم ما در جنگ با ایران از پودر سیاه زخم استفاده و در طول 8 سال جنگ هر هفته اقدام به تولید 3 هزار لیتر ماده مادر در تولید پودر سیاه زخم می كرد.
 
بر اساس تحقیقات به عمل آمده گاز تابون اغلب در زمان حمله به رزمندگان ایران مورد استفاده قرار می گرفت كه خیلی سریع مرگ را به دنبال دارد و از آنجا كه مواد این گاز به فاصله چند ثانیه تجزیه می‌شود، هیچ اثری از آن در محیط باقی نمی‌ماند.
 
پزشكان انگلیسی می‌گویند: بازماندگان بمباران شهر حلبچه كه بیش از 5 هزار كشته داشت به بیماری‌های روانی، پوستی و مغزی بسیار خطرناك مبتلا هستند و تعداد بیماران سرطانی بسیار زیاد است.
 
این سلاح‌ها دارای تأثیر موروثی بوده و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.
 

 

 
انواع سلاح‌های شیمیایی
 
"وی ایكس" (VX)
 
سمی‌ترین سلاح شیمیایی و به شكل مایع چسبناك و بی‌‌رنگی است كه به آرامی به گاز بی رنگ و بو تبدیل می‌شود.
 
"وی ایكس" با تحریك اعصاب موجب تشنج و فلج رگ‌های خونی و ریه‌ها می‌شود.
 
مقدار 10 میلی گرم از این ماده بر روی پوست برای مرگ كافی است و قربانیان درنهایت بر اثر خفگی می‌میرند.
 
رژيم بعث عراق توانایی ساخت بیش از 200 تن "وی ایكس" را داشت و هرگز نیز آمار واقعی آن میزانی كه عراق ادعا می‌كند نابوده كرده، به دست نیامده است.
 
"سارین"
 
همانند "وی ایكس" مایع بوده و به سرعت تبخیر می‌شود.
 
سارین همچون VX موجب ناتوانی، فلج و در پایان خفگی می‌شود. فرقه ژاپنی "آنوم" در متروی توكیو در سال 1995 با پخش سارین 12 تن از شهروندان این كشور را به كام مرگ فرستاد.
 
رژيم بعث عراق در ابتدا به بازرسان تسلیحاتی اعلام كرده بود كه 112 تن از این ماده سمی را تولید كرده اما بعدها ادعا كرد این میزان 790 تن بوده است.
 
این رژيم همچنین نوعی بمب‌های تركیبی تولید می‌كرد كه حامل 2 محفظه جداگانه مواد شیمیایی بوده و پس از انفجار در تركیب با یكدیگر "سارین" ایجاد می كرده است.
 
رژيم صدام به ساخت هزاران راكت، گلوله‌های توپ و بمب‌های محتوی "سارین" و استفاده از آن‌ها علیه ایرانی‌ها در جنگ طی دهه 1980 میلادی اعتراف كرده و همچنین عقیده بر این است كه این تسلیحات علیه شهروندان عراقی كرد نیز به كار گرفته شده است.
 
" گاز خردل"
 
گاز خردل در حالت معمولی مایعی بی‌رنگ است. عنصر خردل به گاز تبدیل می‌شود و ممكن است بی‌بو بوده یا با بوی تند خردل یا سیر استشمام شود.
 
خردل به هنگام تماس با بدن فرد بافت‌ها را از بین می‌برد، زخم‌هایی شبیه تاول ایجاد می‌كند و منجر به آسیب ریه‌ها و چشم ‌ها می‌شود.
 
خردل اغلب مرگ‌آور نیست اما می‌تواند سبب كوری، مشكلات تنفسی و دیگر آسیب‌های جسمانی شود كه برای سال‌ها دردآور خواهند بود.
 
این گاز برای اولین بار در جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفت. رژيم صدام دو دسته آمار از میزان تولید این گاز اعلام كرد: اولین بار میزان تولید خود را 3 هزار و 80 تن اما در بار دوم 2 هزار و 850 تن اعلام كرد.
 
رژيم بعث عراق به استفاده گسترده از گاز خردل علیه نیروهای ایرانی در طول جنگ با ایران در دهه 1980 اعتراف كرد. اين رژيم به سازمان ملل اعلام داشت كه بالغ بر 550 گلوله توپ حاوی گاز خردل را پس از جنگ 1991 خلیج فارس نابود كرده است.
 
گازهای " سارین " و " خردل " همان‌هایی هستند كه حكومت صدام در جریان جنگ تحمیلی از آن‌ها در برابر رزمندگان ما و حتی مناطق كردنشین خود استفاده كرد.
 

 
"سیاه زخم " (ANRHRAX)
 
3 دسته سیاه زخم بیماری زا وجود دارد: پوستی، گوارشی و ریوی یا تنفسی.
 
مرگ‌آورترین نوع آن – و تنها نوعی كه به عنوان سلاح شناخته شده – سیاه زخم تنفسی است كه با علائم شبیه آنفولانزا شروع می‌شود اما در نهایت ریه‌ها را پر از مایع می‌كند و منجر به مرگ می‌شود.
 
تنها میزان كمی از پودر سیاه زخم در برخی افراد مستعد آلوده شده برای ایجاد عفونت مرگبار كافی است.
 
رژيم بعث عراق اعتراف كرده بود كه 2 هزار و 200 گالن از میكروب سیاه زخم - كه چنانچه افراد به صورت مؤثر به آن آلوده شوند برای كشتن میلیون‌ها نفر كافی خواهد بود - تولید كرده است.
 
بازرسان تسلیحاتی می‌گویند اين ر‍ژيم همچنین از دهه 1990 میلادی در تلاش برای تولید نوع مرگبارتر سیاه زخم خشك (پودری) بود. این نوع پودر از هواپیما امكان پخش دارد.
 
" بوتولینوم توكسین "
 
نوعی سم كه از باكتری " كلاستریدیوم بوتولیندم " به دست می آید و یكی از مرگبارترین سموم شناخته شده به شمار می‌رود.
 
میزان بسیار كمی از آن، در حدی كه غذا با این باكتری تماس پیدا كند، می‌تواند موجب گرفتگی عضلات معده، تاری دید و ضعف عضلانی شود و تا فلج و مرگ نیز پیش رود.
 
" بوتولینوم " چنانچه به شكل تولید شده باشد – به ویژه هنگامی كه استنشاق صورت گیرد – با فلج و مرگ سریع همراه خواهد بود. میزان 70 " بیلونیوم" گرم از این سم برای كشتن كافی است.
 
رژيم صدام اعتراف كرده بود كه بالغ بر 5 هزار و 300 گالن از سم " بوتولینوم توكسین " را تهیه كرده كه بیشترین این میزان در كلاهك موشك‌ها و دیگر تسلیحات قرار داده شده بود.
 
" افلاتوكسین "
 
نوعی سم تولید شده از قارچی به نام " Aspergillius flavus " و از دسته قارچ‌هایی است كه در غلات پرورش پیدا می‌كنند.
 
" افلاتوكسین " به طور بالقوه عامل سرطان زایی است كه موجب سرطان كبد می‌شود.
 
این سم در مقادیر بالا می‌تواند سبب درد شكمی، تورم ریه‌ها و مغز، تشنج، كما و در نهایت مرگ شود.
 
رژیم بعث عراق اعتراف كرده بود كه بیش از 520 گالن افلاتوكسین تولید و در كلاهك موشك‌ها و بمب‌ها جاسازی كرده است.
 
آیا ممكن است آینده ای در پیش رو داشته باشیم كه در آن كاربرد هرگونه سلاح شیمیایی از نظر وجدان تمامی افراد، كاری غیرقانونی باشد؟
 

 
ملت ايران هرگز جنايات رژيم صدام به خصوص در استفاده ناجوانمردانه از سلاح‌هاي شيميايي و ميكربي را فراموش نمي‌كند.
 
متأسفانه حمايت‌هاي بي‌دريغ كشورهاي غربي از رژيم صدام در استفاده آن از سلاح‌هاي مذكور، مشهود بود.
 

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: